El motivo del paisaje en la prosa canaria del siglo XX

diplomski rad

• Naslov (hrvatski): Motiv krajolika u kanarskoj prozi dvadesetog stoljeća
• Autor: Dora Lučić
• Mentor: Mirjana Polić-Bobić (mentor)
• Član povjerenstva: Maja Zovko (predsjednik povjerenstva)
• Član povjerenstva: Gordana Matić (član povjerenstva)
• Ustanova koja je dodijelila akademski / stručni stupanj: Sveučilište u Zagrebu; Filozofski fakultet; (Odsjek za romanistiku); Zagreb
• Datum i država obrane: 2022-09-28, Hrvatska
• Znanstveno / umjetničko područje, polje i grana: HUMANISTIČKE ZNANOSTI; Filologija; Romanistika

Sažetak

Desde sus principios, la cultura escrita canaria fue determinada por las condiciones físicas de ese territorio. Este trabajo ofrece el análisis de una parte de los textos en prosa escritos en las Islas Canarias durante el siglo pasado, con el acento especial en el motivo del paisaje. En el ejemplo de las obras de los escritores canarios – Francisco González Díaz, los vanguardistas y los Fetasa, pero también no canarios –Miguel de Unamuno, se repiensa el significado y el valor del paisaje insular, en el nivel físico y simbólico. En el sentido de la estética de la crítica medioambiental, se habla de la identidad local, del fuerte sentido de la pertenencia al espacio insular y de la influencia mutua entre el hombre y la naturaleza. La mayoría de los autores comparte el apego íntimo a la tierra en la que vive y la creación de unos paisajes literarios abstractos, inspirados en el espacio insular. Los autores de la primera mitad del siglo trataron el tema del aislamiento y su sentido espiritual y se esforzaron activa y abiertamente a que ese paisaje insular árido se preservara y valorara, todo a través de las formas vanguardistas experimentales. Los autores de la segunda mitad del siglo sobrepasaron el sentimiento del aislamiento y, en él, encontraron las respuestas a las preguntas existencialistas, colocando a sus personajes en los paisajes fetasianos mágicos.

Sažetak (hrvatski)

Kanarska pisana kultura od svojih početaka bila je uvjetovana fizičkim vrijednostima toga prostora. Tako ovaj rad nudi pregled dijela proznih tekstova napisanih tijekom prošlog stoljeća na Kanarskom otočju, s posebnim naglaskom na motiv krajolika. Na primjeru djela kanarskih pisaca –Francisca Gonzáleza Díaza, avangarde i grupe Fetasa, ali i onih koji nisu s Kanarskog otočja, no pripadaju kanarskoj književnosti–Miguela de Unamuna, promišlja se o značenju i vrijednosti otočnog krajolika, na fizičkoj i simboličkoj razini. Iz očišta ekokritičke estetike, govori se o lokalnom identitetu, snažnom osjećaju pripadnosti otočnom prostoru i međusobnim utjecajima čovjeka i prirode. Većini autora zajednička je intimna povezanost sa zemljom na kojoj žive i stvaranje apstraktnih književnih krajolika, inspiriranih otočnim prostorom. Autori prve polovice stoljeća bavili su se temom izolacije i njezinog duhovnog aspekta, te se aktivnije i otvorenije zalagali da se škrti okoliš otoka prihvati i čuva, sve u okviru eksperimentalne, avangardne forme. Autori druge polovice stoljeća su, međutim, nadvladali osjećaj osamljivanja te u njemu našli odgovore na egzistencijalistička pitanja, smještajući svoje likove u magične fetazijanske krajolike.

• Ključne riječi: paisaje; la literatura canaria; la crítica medioambiental; aislamiento; vanguardia; los Fetasa
• Ključne riječi (hrvatski): krajolik; kanarska književnost; ekokritika; izolacija; avangarda; grupa Fetasa
• Jezik: španjolski
• URN:NBN: urn:nbn:hr:131:816643
• Studijski program: Naziv: Španjolski jezik i književnost (dvopredmetni); smjerovi: nastavnički, prevoditeljski, znanstveni; Smjer: znanstveni; Vrsta studija: sveučilišni; Stupanj studija: diplomski; Akademski / stručni naziv: magistar/magistra španjolskog jezika i književnosti (mag. philol. hisp.)
• Vrsta resursa: Tekst
• Način izrade datoteke: Izvorno digitalna
• Prava pristupa: Otvoreni pristup
• Datum i vrijeme pohrane: 2022-12-02 08:53:25